Özellikle geçtiğimiz yüzyılın son çeyreğinde yapı düzeni değişimine en acımasız biçimde sahne olan İstanbul’un Kadıköy ilçesinin, bu değişimden kısmen de olsa az etkilenmiş Koşuyolu semtinde Tülay ve Emre Sağlam tarafından yaptırılan konut yapısı mevcut imar koşullarına bağlı kalınarak planlanıp inşa edilmiştir.

Yapının çevreye uyumu konusundaki titizlik ve yabancılaşma çabası bütün süreç içinde önemini korumuştur.

İmar koşullarının getirdiği sınırlamalar bir yana, yapı alanının küçüklüğü de, binanın kat evi şeklinde planlanmasına ve çeşitli işlevlerin katlar arası ilişki ilkeleri esasına dayanarak tasarlanmasını gerektirmiştir.

Yapı, sokak (giriş) cephesinden iki katlı, doğal yapıdaki eğim nedeniyle bahçe tarafından üç katlıdır. Bina girişindeki içeri çekme ve eğrisel biçimli saçak, form ve işlevin birbirini tamamlaması olarak düşünülebilir.

Giriş, yaşama, yatak ve hobi katı olarak planlanan evin, çatı arasındaki küçük bir mekanı da
genç yatak odası olarak planlanmıştır.

Sokaktan giriş katı ve yaşama katı (bahçe katı) arasındaki galeri boşluğu ve her iki kat boyunca yükselen cam yüzey, hem mekanlar arası düşey boyut zenginliğini arttırmak, hem de
mekanların gün ışığından olabildiğince yararlanması amacıyla oluşturulmuştur.

Yaşama katının geniş bir kapı ile bahçedeki ahşap platoya açılması aynı zamanda iç dış mekan bütünleşmesini sağlamaktadır.

Katlar, düşeyde yarım daire bir merdiven ile birbirine bağlanmakta, bu merdivenin merkez boşluğundaki panoromik asansör bu bağlantıya ilave bir konfor sağlamaktadır.

Binanın üç cephesinin ayrı ayrı kavranabilir ölçülerde olması, boşluk, doluluk oranları arasındaki önemi arttırmakta, ayrıca iç mekan – dış mekan arasındaki boşlukların kendi içinde tutarlı olması gereğini sağlamaya çalışmaktadır.

Yapının iç ve dış her noktası mümkün olduğunca yalın ve sade, detayda ise belli bir standardı yakalama çabasını yansıtmaktadır.

İki çocuklu bir ailenin yaşadığı evin günümüzün yaşam biçimi taleplerine cevap verme konusundaki zenginliği, proje başlangıcından bitim sürecine kadar kendi içinde sürekli gelişerek, kullanıcı planlayıcı düşünce işbirliğinin olumlu bir sonucu olarak düşünülebilir.

Basında:
• “Koşuyolu’nda TE Sağlam Evi”, Yapı 09/2004 S:274 Sf:83-86
• “Koşuyolu’nda Bir Konut Yenilemesi”, Mimarist Yaz/2004, S:12 Sf:93-96